Eindelijk m'n plaats gevonden

Ondertussen zijn we al een paar dagjes verder & ik zit eindelijk in mijn permanent gastgezin. 

Ik ga zeker mijn tijdelijk gastgezin missen. Ik leefde even bij Mariapilar (de contactpersoon voor de AFS studenten die in Guayaquil zitten), maar zij moest altijd werken waardoor ik thuis bleef met de vriendin -Fernanda- van haar zoon en hun 2 kinderen. Mathias was 2 jaar oud & Steven slechts 4 maanden. Echt super schattig! Na 2 dagen gebrekkig Spaans met haar te praten en helpen voor de kinderen te zorgen kreeg ik te horen dat ik een nieuwe familie had. Aan één kant was ik heel blij, maar aan de andere kant vond ik het ook jammer om bij Mariapilar & Fernanda weg te gaan; want ze zijn echt super lief voor mij geweest. 

Mijn nieuwe familie zijn ook echt zeer lieve mensen. Ik heb een zus van 16 jaar oud met wie ik de kamer deel, Krystel; 2 broers, eentje van 14, Jorge, en eentje van 8, Josue; & een vader en moeder natuurlijk :d
Mijn zus spreekt Engels dus ik spreek eigenlijk heel de tijd met haar, wat niet zo goed voor m'n Spaans is.. Maar vandaag moesten de kinderen naar school en dus was ik alleen met m'n gastmama, waardoor ik veel (gebrekkig) Spaans heb kunnen spreken :) ze heeft me een knuffel gekocht, yey! en we zijn ook naar de rest van de familie gegaan. Ik heb 3 nichten en een zeer lieve tia (tante) en tio (oom). Ecuadorianen zijn echte familie mensen.

Mijn tijdelijk gastgezin leefde in het zuiden (armer gedeelte) van Guayaquil en nu leef ik in het noorden in een soort privé dorp. Ik schrik er eigenlijk van hoe fel het hier op België lijkt. Het enige grote verschil vind ik tot nu toe het eten, & dat ik geen warm water heb om te douchen. Maar het is hier zo warm dat koud water goed doet. 

Mijn volgende stap nu is naar school gaan. Waarschijnlijk gebeurt dat maandag :D

& tegen die tijd zal ik er ook meer over vertellen :) 

een lange tijd onderweg

Dag lieve mensjes,

ik heb eindelijk de tijd gevonden om een eerste berichtje in m'n blog te zetten. Momenteel lig ik al lekker in m'n bedje van mijn tijdelijk gastgezin. Maar ik ben hier niet zomaar in 1, 2, 3 beland.

Na een reis van 23u, kwamen we de 23ste aan in Quito op het orientatiekamp met in totaal 74 AFS studenten. De Vlamingen zijn met 11 en hebben natuurlijk de meeste sfeer; we hebben echt een hele fijne groep :d de volgende dag hebben we vooral met de vrijwilligers van AFS zitten praten over regels en verwachtingen en zo van die dingen. Heel interessant, maar het was moeilijk concentratie te houden omdat iedereen nog stikkapot was. Het leuke aan het kamp was dat we met alle AFS studenten waren, en dat we dus goed elkaar konden leren kennen. 

De dag erna -vandaag dus-, zijn we met het vliegtuig (met 4u vertraging) richting Guayauil vertrokken en kwam iedereen in zijn gastgezin terecht. Ik zit nu bij mijn tijdelijk gastgezin, een heeeeeeeeeel lieve vrouw die Engels spreekt én AFS coordinator is met al 3 volwassene kinderen, maar één van deze dagen ontmoet ik ook mijn permanent gastgezin :)

Ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Het gevoel van heimwee heeft me nog niet te pakken gekregen. Maar dat is omdat ik denk ik nog niet echt in het dagelijkse leven zit. Tot nu toe heb ik het gevoel gehad dat ik op een jongeren kamp was, en nu heb ik het gevoel dat ik op vakantie ben.. Maar eens ik in mijn permanent gastgezin zit zal dat wel veranderen.

Vandaag ben ik met mijn tijdelijke gastmoeder een rondje gaan rijden door deze grote stad. Het is echt grappig te zien hoe de mensen hier rijden; met veel te veel in één auto, mensen die erachter aan hangen, geen strepen op de weg.., heel chaotisch dus. Ik heb ook al m'n eerste ijsje gegeten :d heel lekker. 

Het eten valt ook goed mee. Heb nog niet echt iets tegengekomen dat ik echt vies vind. Alleen is hier alles echt super zoet. Maar daar zal ik wel aan wennen :d

Aangezien ik nog steeds super moe ben, ga ik eens rustig slapen.
Mensen die met mij willen skypen, mijn skypenaam is: katelijne95 

Slaapwel!