Ritme Katelijne, ritme Ecuador :)

Goeiendaagg,

De tijd vliegt hier! Dacht dat ik vorige week m'n blog geupdate had maar dat blijkt dus weer al 3 weken geleden. Wat is hier deze 3 weken nog allemaal gebeurd? 3 weken geleden organiseerde mijn klas een 'chupar' (drinkfeestje), wat hier wel vaker gebeurt. Het concept is dat er bij iemand thuis muziek wordt opgezet en gewoon wordt gedronken. Heel erg gezellig dus, en leuk om iedereen eens te zien met gewone kleren en niet in uniform.
Sinterklaas wordt hier niet gevierd, maar toch hebben wij (de Belgjes van AFS) zoveel geluk gehad dat we werden uitgenodigd door een koppel afkomstig uit België die hier een sinterklaasfeest organiseerde voor alle Nederlandstalige in Guayaquil. Sinterklaas, zwarte pieten en typisch sinterklaas snoep waren aanwezig :) En natuurlijk heel erg leuk om nog eens met allemaal Nederlandstalige omringt te zijn, en leuk om hun verhalen te horen over hun ervaringen in Zuid-Amerika.
Ik wil jullie allemaal meer vertellen over wat ik doe, maar eigenlijk is het nu altijd hetzelfde en gebeurt er niet heel veel nieuws, ik heb met andere woorden dus echt m'n ritme gevonden :)

Ook Kerstmis komt nu steeds dichterbij. Mijn school organiseert hiervoor ieder jaar 'entrega de regalos para niños'. Elke leerling op school krijgt dan een arm kindje toegewezen waarvoor je een cadeautje moet kopen en heel de dag voor moet zorgen. Heel erg schattig en lief. Ik was heel blij toen ik te horen kreeg dat ik ook mijn eigen kindje kreeg, want in het begin moest ik delen. Haar naam; Gemma Valencia, leeftijd: 4 jaar, een heel verlegen meisje dat zich liever op de achtergrond hield. Ik had haar een pop gekocht en ze kreeg ook chips, ijsje, cupcakes... En het was echt hartverscheurend toen ze antwoordde op de vraag waarom ze niet alles op at, dat ze het bewaarde om aan haar broertjes en zusjes te geven. Een ervaring om nooit te vergeten!

Volgende 2 weken heb ik zoals België vakantie om Kerstmis en nieuwjaar te vieren, en natuurlijk om veel te doen met mijn vriendjes en vriendinnetjes :D Maar daarover meer binnen 2 weken.

Alvast aan iedereen een 'feliz Navidad' toegewenst en een gelukkig nieuwjaar!

Abrazo vanuit Guayaquil (dat nu echt heeeeel heet aan het worden is)

Quito en 3 maanden verder

Oepsieee,
beetje lang geleden dat ik blogberichtje heb kunnen plaatsen, maar afgelopen maand heb ik het redelijk druk gehad. Wat heb ik allemaal nog zoal gedaan? Ik heb niet zo'n goed geheugen zoals de meeste onder jullie weten maar ik ga m'n best doen om het in grote lijnen te vertellen.
Ik ben dus eind oktober naar de hoofdstad, Quito, gegaan voor 4 dagen omdat mijn zus naar het concert van Justin Bieber ging. En ja hoor, heel het vliegtuig zat vol met tiener meisjes die enkel met dat doel naar Quito gingen. De hoofdstad ligt in de sierra en daardoor is het er een stuk kouder dan hier aan 'la costa', en terwijl mijn mama en zus echt truien, mutsen, handschoenen en sjaals aan het aandoen waren vond ik het eigenlijk nog wel meevallen. Omdat m'n zus dus vooral bezig was met het concert had ik veel tijd om met de andere AFS'ers af te spreken en zo een persoonlijke rondleiding te krijgen. De eerste dag heb ik Mitad del Mundo gezien, het midden van de wereld en de lijn die de evenaar moet voorstellen. En daarbij horen natuurlijk ook wat foto's.

Verder heb ik ook nog een prachtig park bezocht; Parque Aramania. Pas toen ik er was besefte ik hoe fel ik eigenlijk de natuur mis. Groen, zacht gras, de bomen; ik kon er niet over op houden hoe mooi ik het bos wel niet vond. In Guayaquil is er eigenlijk niks van natuur, dus het was echt genieten toen ik nog eens er midden in kon lopen. 

Als je Quito vergelijkt met Guayaquil kun je vaststellen dat Quito eigenlijk veel rustiger is, daarmee bedoel ik dat het meer veilig is en dat je je meer op je gemak voelt als je op straat loopt. Ik heb dus ook voor de eerste keer de bus kunnen nemen. Ik vond het een geweldige ervaring. Heel vaak stappen mensen op de bus die dingen verkopen of die muziek komen spelen. Sfeer gegarandeerd dus :) en het kost maar 25cent. Tegenover het meer veilige gevoel in Quito staat dat Guayaquil toch wat moderner is, wat te zien is aan de mensen en de stad zelf. Ik ben met andere woorden wel blij dat ik in deze stad zit, maar een bezoekje aan Quito is zeker de moeite waard!

Voor de rest is het eigenlijk heel de tijd hetzelfde hier. Door de week naar school, na school volleyballen en in het weekend met vrienden afspreken en een feestje. Ik heb sinds deze week ook een nieuwe bezigheid gevonden, iets dat eigenlijk niks voor mij is, namelijk; dansen. Maar zo heel vermoeiend dansen en natuurlijk op z'n Ecuadoriaans dansen; veel met de heupen dus. Zweten, zweten, zweten.

Ondertussen zit ik al 3 maanden hier, en dus bijna al 1/3de van mijn uitwisseling. De tijd gaat enorm snel, hoewel ik moet zeggen dat ik het nu toch wel beetje begin te voelen. Deze week had ik het voor de eerste keer effe moeilijk, maar dat is meer als normaal. En ik heb echt niet te klagen, ik ben hier heel gelukkig.

Hopelijk komt volgend blogberichtje wat sneller zodat ik wat meer in detail kan gaan wat ik heb gedaan, want ik vergeet toch oh zo snel eh :P

Chaaokess en dikke knuffel uit Guayaquil city!

Al 2 maanden weg

Ondertussen zit ik al 2 maanden in Ecuador en volgens ons afs-boekje zou ik midden in m’n cultuurshock zitten. En ja dat klopt natuurlijk wel, want ik ben me nu vol op aan het aanpassen aan al de gewoontes van dit land. Ik zal een beetje proberen op te sommen waar aan ik al gewend ben geraakt, en waar ik nog een beetje moeite mee heb.

Ik ben al gewend geraakt aan:

• De hoeveelheden rijst ze hier eten. In het begin kreeg ik dit nooit op en moest altijd wat laten liggen, maar ondertussen eet ik altijd m’n bord leeg.
• De manier hoe ze hier eten; enkel met een lepel en dus het vlees neem je gewoon in je hand. Eerst vroeg ik altijd een mes erbij, maar nu hoeft dat niet meer J
• Dat ze hier altijd frisdrank drinken, en in het begin vroeg ik altijd water omdat ik niks anders gewend was, maar nu boeit het me niet meer en drink ik gewoon wat ze me geven.
• Overal waar je gaat zijn verkopers. De stad, het strand, zelfs in school zijn er wel mensen die dingen aan je willen verkopen. Vooral aan rode lichten kom je er veel tegen en in school zijn het de leerlingen of leraren zelf die voedsel of juwelen bijvoorbeeld verkopen.
• Het verkeer. Ik kijk niet meer heel de tijd mee op de weg en ik schrik me niet meer kapot als ik een auto hoor toeteren.
• Iedere dag onder de koude douche staan, hoewel het ’s ochtends toch nog altijd nog even schrikken is.
• Zoals in België vooral veel straatkatten zijn, zijn het hier straathonden die overheersen. En dus een hond zien lopen zonder baasje op straat is dus meer als normaal.
• Het feit dat het hier iedere dag donker word rond zes uur, & als ik dus nog buiten wil gaan lopen dit voor deze tijd moet doen (want als het donker is, is het te gevaarlijk).
• De hitte, hoewel het nu nog steeds het ‘koude seizoen’ is, met gemiddeld temperatuur van 30 graden iedere dag. Binnen paar maanden begint het regen seizoen en dan wordt het alleen maar warmer en vochtiger. Dus ben eens benieuwd. Maar in het begin kon ik hier echt niet met lange broek rondlopen en dus enkel met shortjes, waardoor ik altijd aangestaard werd omdat ik nogal lange benen heb, dus ik ben blij dat ik nu ook in de hitte lange broeken kan dragen.

Waar ik nog moeite mee heb:

• Het feit dat ze hier niet plannen of niet zeggen wat er allemaal op de planning staat. Ik heb al heel vaak thuis gezeten met de gedachte dat we niks te doen hadden die dag, als opeens m’n gastmama zegt: vamos niños. En ik dus opeens ergens naar toe ga, zonder te weten waarheen, hoelang, wanneer we terugkomen, wat we daarna gaan doen.. En het grappige is dat m’n broers en zus dat ook allemaal niet weten, maar het maakt hun ook allemaal niks uit. Ik krijg altijd het antwoord: weet ik niet, als ik vraag waar we naar toe gaan, waarom, hoelang... M’n zus wordt dan ook een beetje gek van al m’n vragen altijd.
• Het feit dat je hier niemand mag vertrouwen. Bijvoorbeeld m’n ouders hebben het er altijd moeilijk mee als ik iets wil gaan doen met iemand waarvan zij de ouders niet kennen, want zo weet je niet of het een goed of kwaad persoon is. Ik mag ook geen gele taxi of bus nemen, maar dat is meer begrijpelijk, want stelen en kidnappingen komen hier veel voor.  Ook mag ik  niet alleen op straat lopen, te gevaarlijk in deze grote stad.
• De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Ecuador is echt nog een machocultuur. De papa is nog altijd de baas des huizes en de mama is er voor de opvoeding van de kinderen. Een ander voorbeeld is bij de jongeren en het uitgaan. Jongens mogen uitgaan wanneer en tot hoelaat ze willen, terwijl meisjes strenger behandeld worden. Maar dat komt misschien ook weer omdat het hier zo onveilig is en de meisjes dus meer beschermd moeten worden.
• Dat hier alles voor je wordt gedaan. Bijvoorbeeld als je gaat tanken moet je gewoon je raam open doen en zeggen wat je wilt (tanken is hier ook ongelooflijk goedkoop), of als je je inkopen gaat doen loopt er iemand met je winkelkarretje tot aan je auto om ze er dan in te leggen. Ik vind het nog altijd gek om het te zien :p
• Dat ik in het weekend nooit thuis ben, en dus niet vaak rustig gewoon in de zetel kan ‘hengen’ zoals ik in België graag wel op zondag deed. Ik ga hier iedere zondag heel de dag naar de familie, wat natuurlijk heel gezellig is. Maar er is altijd heel veel volk, heel veel lawaai, en uiteindelijk doe je niks en is het altijd hetzelfde. Gewoon in de zetel zitten en kijken naar kinderprogramma’s of boven op bed wat slapen. Maar begrijp me niet verkeerd, m’n familie zijn echt lieve lieve mensen.
• Ik heb hier niet zoveel vrijheid zoals ik in België had. Gaan en staan waar ik wil is hier niet mogelijk, met de reden  wat hierboven eigenlijk al vermeld staan; het is te gevaarlijk, ouders zijn strenger omdat ik een meisje ben, en ik woon heel erg afgelegen van alles. Maar ik heb niet te zeuren, het is gewoon anders, maar daarvoor ben ik hier eh :D
• Vriendschappen zijn hier anders als in België. Latino’s staan er om bekend dat ze nogal al lui zijn en ze doen dus ook niet al te veel moeite om hechte relaties te onderhouden. Maar m’n vrienden en vriendinnen op school zijn natuurlijk wel super lief en leuk.

Maar zoals ik al vermeld heb, ik heb niet te klagen. Dat dingen hier anders zijn wist ik ook op voorhand, en dat is heel het doel waarom ik hier ben. En ik ben er ook van overtuigd dat ik binnen enkele maanden aan alles gewend zal zijn.

De afgelopen week heb ik niet zo heel veel gedaan. Enkel school en in het weekend wat afspreken met die van AFS. Vorige zaterdag ben ik naar Halloweenfeestje van m’n school geweest. En ja tuurlijk in verkleedkleren, en zij die me kennen weten hoe graag ik me verkleed. Het was dus super leuk J

Ik kan ook melden dat ik eindelijk een hobby heb gevonden. Sinds vorige week ben ik lid van de volleybalclub van m’n school. En ik train 3 keer per week een anderhalf uur na school. Zweten gegarandeerd dus. Maar het is wel heel fijn en een goede kans om nog meer mensen te leren kennen. En sporten kan hier nooit kwaad, aangezien ik de kilootjes zie toenemen haha :D

Morgen vertrek ik naar Quito samen met m’n mama, m’n zus, en m’n jongste broer voor het concert van Justin Bieber, waar m’n zus diehard fan van is, en ondertussen bezoek ik wat de hoofdstad van Ecuador. Heb er zin in :d

En als ik terug ben zal ik verslag uitbrengen hoe het was.

Tot dan!

Knuffel van Kate

2 weken vakantie

Heyhalloo,

afgelopen 2 weken heb ik vakantie gehad, wat wel deugd deed ook al heb ik niet bepaald heel hard moeten werken voor school, haha :d 

De eerste week is er niet heel veel speciaal gebeurd. Op donderdag ben ik met andere afs'ers naar 2 verschillende dierenparken geweest, waar we vogels en dieren van de amazonia konden bezichtigen, heel erg mooi natuurlijk. Daarna zijn we met z'n alle gaan eten bij iemand thuis en als dessert taart gaan eten, zalig! En ik dacht dat ze hier in Ecuador geen patisserie hadden :d Die avond ben ik ook nog naar een verjaardagsfeestje van een vriendin van m'n zus geweest, wat ook wel leuk was om enkele mensen van school terug te zien. Vrijdag ben ik met mensen van afs voor de eerste keer echt uitgegaan, naar een discotheek. Feest gegarandeerd, haha. Hieronder volgens enkele foto's van m'n eerste week.

De tweede week ben ik samen met de andere Belgjes in Guayaquil gaan shoppen, want als je maar 20 kilo mag meenemen voor 10 maanden ben je je kleren snel beu.In België heb ik vaak gehoord dat kleren goedkoop zijn in Zuid-Amerika, maar daar heb ik toch wel niet veel van gemerkt hoor. De prijs voor een t-shirt is hier gemiddeld 30-35 dollar. Heel veel kleren heb ik dus niet gekocht. De dag erna ben ik samen met een vriend van België naar het strand gegaan, naar Salinas, wat 2 uur rijden van Guayaquil ligt. Omdat het nu nog niet het seizoen is was het bewolkt en rustig daar, maar de temperatuur was aangenaam vond ik. Wat je hier verschrikkelijk veel hebt in Ecuador zijn mensen die dingen verkopen. Overal. En je kunt je dan niet voorstellen hoeveel verkopers er op het strand rondlopen. Je kon geen 5minuten wandelen zonder dat er iemand je iets kwam aanbieden. Maar de kleine karretjes waarin ze ijs, granita's of fruit verkochten waren toch wel leuk om te zien. 

Vrijdag was het de onafhankelijkheidsdag van Guayaquil en had dus heel het land een dagje vrij. Ik ben samen met mijn gezin naar de 'Mercado Artesanal'  geweest, een markt met enkel handgemaakte dingen tasjes, armbandjes, schilderijen, tshirts.. en natuurlijk kon ik het niet laten om enkele dingetjes te kopen. Ik kocht daar ook het voetbal t-shirt van Ecuador, want die avond speelde Ecuador tegen Paraguay voor een ticket naar Brazil. En ja hoor, ze hebben gewonnen en gaan dus zoals België naar Brailië.

Zaterdag heb ik iets heel leuks gedaan. Ik ben namelijk gaan vliegen in een klein vliegtuigje boven Guayaquil met 2 vrienden die piloot zijn :D echt super mooi en imposant om de stad van boven af te zien. Ben heel blij dat ik dat heb kunnen doen.

Ondertussen is het alweer dinsdag en heb ik al 2 schooldagen erop zitten. Ik vind het op school echt heel leuk, vooral omdat iedereen zo sociaal is. M'n Spaans begint dus ook stilletjes aan te beteren. Nog niet  heel veel, maar het begint :d Ik versta altijd meer en meer, & praten lukt ook wel een beetje. 

Nu ga ik wat luieren in de zetel, want na 2 weken vakantie en uitslapen, is het moeilijk om weer iedere ochtend om 6uur op te staan. 

Chaaaookes!

AFS-weekend in Salcedo

Goeiendaaag,
afgelopen schoolweek is er niet veel gebeurd. Op school had iedereen nog examens en daarom ben ik dinsdag niet naar school gegaan, want heel de dag niks doen en gewoon zitten is ook maar saai. Woensdag waren de examens eindelijk gedaan en werd er heel de dag geoefend voor 'het groeten van de vlag', want de dag erna moest het officieel gebeuren. Voor het officiële moesten de leerlingen van het 5de en 6de middelbaar een speciaal uniform aan. De meisjes helemaal in het wit met blauwe hakken, wat me een beetje deed denken aan de marine, & de jongens helemaal in maatpak. De 6de jaars moesten zelfs witte handschoenen aandoen, haha :D. Ik vond het allemaal heel erg leuk om te zien!

Vrijdag was het dan eindelijk waar ik een week lang naar uit heb gekeken; AFS-weekend. Na een busrit van 6uur kwamen we aan in Salcedo, een klein bergdorpje dat dicht bij Quito ligt.

De busrit was helemaal niet saai want het uitzicht was iets dat je niet vaak tegenkomt. 

 We lagen in een super mooi hotel, met super lekker eten, grote kamers, een speeltuin, een struisvogel, een vliegtuig waar we opmochten en een buitenzwembad, wat ervoor gezorgd heeft dat sommige gekke mensen op vrijdagavond nog het zwembad ingesprongen zijn. Note; Salcedo ligt in de bergen, dus zodra zon onder is, is het daar vies koud :p. Die avond hadden we niks te doen, & dus tijd om bij te praten met alle andere.

Zaterdag hadden we heel de dag meetingen, waar we praatte over verwachtingen vs. reality enzovoort. In de middag zijn we wel met de Vlamingen Salcedo centrum ingetrokken om een ijsje te gaan eten, want het ijs van Salcedo is blijkbaar het beste ijs van heel Ecuador. Maar eerlijk gezegd vind ik het Pinguino ijs toch veel lekkerder. De meetingen waren redelijk saai, dus was iedereen blij toen het avond was. Uitgaan mochten we eigenlijk niet waardoor de meeste zelf een feestje hebben gemaakt in het hotel, maar sommige zijn er toch stiekem op uit getrokken om naar het groot dorpsfeest van Salcedo te gaan, waar alle aanwezige afs-studenten op het podium gevraagd werden om te dansen, want zoveel buitenlanders bij elkaar was toch wel iets speciaals voor het dorpje. Toen we aankwamen in het hotel zagen we dat ze daar ook een goed feestje hadden gebouwd. De vele lege flessen alcohol waren hiervan het bewijs. Het was voor iedereen een avond om zeker niet snel te vergeten :D
Zondag was het dan tijd om terug te vertrekken, want voor de mensen in de sierra was het maandag school. Gelukkig zit ik aan de kust waardoor ik lekker vakantie heb, whoehoe! Ik hoop dat ik deze vakantie veel kan gaan doen met de afs'ers hier in Guayaquil, want met die mensen heb je toch de beste band.

Heel veel knuffels vanuit Ecuador!

Paintballen en verjaardagsfeestjes op z'n Ecuadoriaans

Holaa,
afgelopen weekend was een redelijk rustig weekend. Vrijdag ben ik voor de eerste keer iets alleen gaan doen met vrienden van school, namelijk; paintballen :D Op z'n Ecuadoriaans natuurlijk. In België moet je voor dit pijnlijk spel heel veel bescherming dragen; een overal, een helm, dichte schoenen... maar hier is dit natuurlijk allemaal niet verplicht, en zo heb ik enkel met een soort zwemvest en een helm gespeeld. Ik had dus heel veel schrik, want iedereen heeft het er altijd over hoeveel pijn het doet als je geraakt word. Maar geloof het of niet, ik ben geen enkele keer geraakt geworden :D (dit komt ook waarschijnlijk omdat ik me zo goed mogelijk verstopte en pas begon te schieten als iedereen ver klaar was). Maar het is zeker voor herhaling vatbaar, en het liefst niet meer op het warmste van de dag :p.

Vrijdag avond was het de 50ste verjaardag van m'n tio (nonk) en een verjaardag gaat hier niet voorbij zonder een feestje, een taart, muziek en dansen. In België wordt meestal gewoon wat gegeten, gedronken, gezeten en gepraat. Maar hier wordt er muziek opgezet en begint iedereen te dansen. Heel erg leuk om te zien. En natuurlijk moest ik ook weer dansen. Ik ben tot de vaststelling gekomen dat merengue niet echt iets voor mij is.

Zaterdag ben ik bij een vriendin van m'n gastmama krab gaan eten en daarna met enkele studenten van AFS afgesproken. Ik vind het altijd fijn om ervaringen met de andere te delen en te horen dat zij vaak hetzelfde ervaren. In de avond ben ik bij m'n nicht blijven slapen en zondag heb ik dan gelijk altijd met heel de familie bij m'n tio en tia gezeten. Mijn familie bestaat vooral uit meisjes. Ik heb denk ik zeker 6 grote nichten. Hier in Ecuador gaan zo goed als alle vrouwen naar de manicure en pedicure. Of er komt gewoon een vrouw bij je thuis langs en doet iedereen z'n nagels. Zoals zondag dus bij m'n tia :d En ook ik moest m'n teennagels laten lakken, haha. 

Ondertussen is het ook al een maand geleden dat ik dag heb moeten zeggen aan iedereen in België. De eerste maand is echt snel voorbij gegaan. M'n Spaans gaat heel traag vooruit omdat iedereen op school super goed Engels kan spreken en ik dus bijna nooit Spaans spreek. Maar ik heb me voorgenomen om vanaf de vakantie (die volgende week begint), iedereen te zeggen dat ze Spaans tegen me moeten spreken. 

Soo wish me luck :D

Hasta la proxima!

Kate (want Katelijne kunnen ze hier niet fatsoenlijk uitspreken)

Schoool :)

Heyhey,

deze week heb ik iedere dag maar les tot 11uur omdat ze hier in de examens zitten nu. En heb ik dus tijd om nog eens een klein blogberichtje te schrijven. 

Ondertussen zit ik al drie weken op school. En er zijn veel verschillen met het middelbaar in België.

Ten eerste de relatie tussen leerkracht en leerling; leerlingen behandelen de leerkracht alsof ze vrienden zijn. Zo geven ze vaak knuffels, praten met ze over hun liefdesleven & maken er mopjes mee. Heel erg leuk om te zien eigenlijk. & iedere keer als er een andere leerkracht binnen komt staat heel de klas recht, als teken van respect. 

Ten tweede de lessen; hoewel muziek luisteren en gsm gebruiken in de klas eigenlijk niet mag, doen ze het toch. En hoewel ze eigenlijk zouden moeten opletten en de oefeningen mee moeten maken, slapen ze liever of praten met hun buren. Maar niet alle lessen zijn zo. Er zijn strenge leerkrachten en minder strenge leerkrachten. 

Ten derde de toetsen & examens; hoewel mijn zus beweert dat ze veel moet leren voor examens en toetsen, zie ik hier toch niet veel van in huis komen. En als ik het eens bekijk, is het eigenlijk echt niet veel. Vooral nu met de examens ben ik redelijk geshockt hoe weinig ze moeten leren. En de examens zelf zijn dan ook nog eens echt letterlijk wat ze moesten leren. En natuurlijk kennen de leerlingen hier het begrip 'afkijken' maar ook al te goed. Benen worden volgeschreven, spiekbriefjes gemaakt, gsm's gewoon op tafel genomen, gewoon eens rechtstaan en rondlopen om naar klasgenoten z'n blad te kijken, blaadjes worden doorgegeven... Ik die dan altijd achteraan in de klas zit, lach me dan toch wel kapot.

Als jullie vragen hebben mogen jullie deze ook altijd aan mij stellen; via een reactie of jullie kunnen me mailen naar katelijne_beuken@hotmail.com

Ik heb ook ein-de-lijk m'n adres te weten te komen. Mensen die iets willen opsturen kunnen dit dus naar onderstaande adres doen. En schrijf dan ook het adres op vanwaar het komt, zodat ik zeker iets kan terug sturen :)

Fam. Gomez - Auria

c/o Katelijne Beuken

Cuidad Celeste La Marina, Mz. 3 Villa 21

Guayaquil

Guayas

Ecuador

Greets from the streetz of Ecuadooor

Cuencaaaa

Buenos dias mensjes in België,

alweer een weekje voorbij en er is veel gebeurt.

Vorige week heb ik voor het eerst kennis gemaakt met het volkslied van Ecuador. Alle leerlingen gaan dan bij het eerste belsignaal in rijen staan en zingen het volkslied mee.

Vrijdag vertrokken we met het gezin naar Cuenca, naar familie van m'n gastpapa. En daar ben ik verliefd geworden. Nee, niet op een of andere jongen, maar op het dorpje waar m'n familie woonde; Quingeo. Dit is een heel klein dorpje dat buiten de grote stad ligt, midden in de bergen. En afgelopen weekend was er een klein festivalletje bezig in dit dorpje. Er waren salsa-optredens, er was veel vuurwerk in de vorm van torens die maar enkele meters van de mensen af stonden (weetje: vuurwerk is hier heel goedkoop), en er waren eetkraampjes met typische gerechten van daar. Cuenca ligt in de bergen & dus was het er ’s avonds echt ongelofelijk koud. Die nacht heb ik dan ook gewoon met m’n kleren aan geslapen.

De volgende dag zijn we naar het centrum van Cuenca geweest om de stad een beetje te bezichtigen en daarna vertrokken we weer richting Quingeo. Daar maakte ik kennis met nog meer familie. Heel de namiddag hebben we gewoon bij het vuur gezeten en gekeken naar de mannen die zich zat dronken, want het was natuurlijk feest in het dorp. ’s Avonds gingen we weer kijken naar het vuurwerk en naar de salsa-optreden. En omdat het zo verschrikkelijk koud was, dansten de mensen zich warm. Salsa natuurlijk. En ook ik heb m’n salsa ontgroening gekregen. Maar ik zal nog veel moeten oefenen vooraleer ik zo kan dansen gelijk m’n familie.

De zondag ben ik voor de eerste keer naar de mis gegaan met m’n familie. Het grote verschil met België is dat er niet zoveel wordt stilgezeten en geluisterd. Zo heb ik mee moeten klappen met een liedje, op m’n knieën moeten zitten, handen moeten vasthouden en mensen moeten kussen.

Vervolgens gingen we tevoet naar nog meer familie in een zeer primitief huis waar ik veel dieren heb gezien. Het deed me een beetje denken aan een kinderboerderij. Enkel dat ik ook alle  onderdelen van een geslacht varken heb gezien. Maar het was zeker de moeite waard om te zien hoe mijn familie hier leefde. Zeer primitief, maar toch waren ze gelukkig.

Op school zijn de zesde jaars ‘het kussen van de vlag’ aan het oefenen. Dit is een traditie die alle 6^de jaars doen, anders krijgen ze hun diploma niet (als ik het goed begrepen heb). En omdat ik hier niet heel jaar op school heb gezeten, hoef ik niet mee te doen en zit ik gewoon aan de kant en kijk toe hoe de leerlingen marcheren en neerknielen om de denkbeeldige vlag te kussen. Heel grappig om te zien moet ik zeggen.

Deze week beginnen ze met examens, die ik niet hoef mee te maken. Dus deze week word rustig voor mij. En daarna heb ik 2 weken vakantie, yey!

Tot het volgend blogberichtjeee!

Eerste dagen school

& alweer een weekje voorbij :d

Het begin van de week was redelijk rustig, gewoon thuis zitten & wachten tot de kinderen thuis kwamen van school. Maar donderdag was het dan eindelijk zo ver; mijn eerste dag naar school in mijn eigen, nieuwe klas. Ik heb een bijzonder kleine klas vergeleken de andere klassen, slechts 16 leerlingen waardoor het redelijk rustig is. Er is dus niet heel veel sfeer in de klas jammer genoeg. Maar met wiskunde worden 2 klassen samengevoegd waardoor het dan wel heel veel lawaai is. Met Engels zijn de klassen ook anders ingedeeld, namelijk per level. Zoveel verschillende klassen hebben is wel leuk, zo leer je veel mensen kennen.
De eerste dag voelde ik me natuurlijk nog niet zo op mijn gemak en was dus redelijk stil. Ik vond het ook niet zo aangenaam om heel de tijd aangestaard & aangesproken te worden telkens wanneer we van klas moesten veranderen. De lessen zelf waren redelijk saai, aangezien volgende week examens zijn en dus nu geen nieuwe leerstof meer word gegeven, en bijgevolg bijna elke les 'studie' hebben (gewoon doen wat je wilt).
De tweede dag voelde ik me al wat beter op m'n gemak. Ik kende het systeem al een beetje en de klas begon ook wat losser te worden en wat te praten met me. Ik vind het nu een hele fijne klas.
De school begint hier om 7uur 's ochtends, dus om 6uur opstaan. Daarna heb ik 5uur les van 45min, waarna de enige pauze volgt van de dag, van maar 30min. In de pauze kun je wat eten halen in de bar. En daar kun je echt alles krijgen wat je wilt. Ijsjes, chips, snoep, koekjes, een hele maaltijd (rijst, bonen en vlees), een hotdog (met chips), fruit... Na de pauze volgen dan nog 4uur les & om 2:30 is de school -eindelijk- voorbij. Halve dagen kennen ze hier ook niet. En je moet natuurlijk iedere dag met uniform naar school gaan. Ik vind mijn uniform heel mooi; ik zal er komende week een foto van maken & dan op m'n blog zetten. Als je sportles hebt, moet je met je sportuniform (tshirt en lange joggingsbroek) heel de dag naar school komen. Niet zo elegant, maar wel comfortabeler dan het rokje.

Zaterdag ben ik (vrijwillig) mee met mijn zus naar school gegaan. Ik hoef normaal gezien niet naar school op zaterdag, maar ik had geen zin om weer thuis te zitten en het was toch maar een halve dag. Na school zijn we naar de dansvoorstelling van mijn klein nichtje gaan kijken met heel de familie. Echt super schattig om al die 4jarige een poging tot buikdansen te zien doen.
Vervolgens zijn we met de hele familie naar 'Malecon' & 'Las Peñas' gegaan; beide toeristische plekken van Guayaquil. Las Peñas is een berg met kleurrijke huisjes en 444 trappen die je moet beklimmen om boven te komen. Echt wel de moeite waard om te doen, want boven heb je een indrukwekkend uitzicht over heel de stad.

Daarna zijn mijn zus en ik mee met m'n tante haar huis gegaan om samen met m'n nichten the Conjuring te kijken en te  blijven slapen. De volgende dag kwamen m'n ouders & broertjes ook en was heel de familie compleet. Na het samen kaarten, eten en tv kijken gingen we door met ons gezin naar 'El Salado'; ook een toeristische plek. Daar hebben we een boottochtje gemaakt op de zoutwater rivier en samen gegeten.

Meer foto's staan op mijn Facebook. Maar let wel niet op de kwaliteit, want ik was natuurlijk zo slim om m'n camera te vergeten.

Tot de volgendeee! :d

T'is eindelijk weekend

Holaa,

Ondertussen is het al maandag en ik zit nog steeds thuis. Er zijn namelijk paar probleempjes met de school waar ik naartoe  wil gaan, maar normaal gezien zijn deze morgen opgelost & kan ik morgen naar school gaan (hopelijk). Maar zal vertellen wat ik dit weekend heb gedaan.

Vrijdag is m’n zus vroeger naar huis gekomen en heb ik in de namiddag kennis gemaakt met de vriendinnen van m’n zus, & dus ook mijn nieuwe vriendinnen. Ze zijn allemaal echt super lief en een beetje locca en spreken allemaal heel goed Engels (wat eigenlijk negatief is, want zo leer ik nooit Spaans :d). Ze zeiden direct dat ik nu ook een ‘negra’ was (De ‘negras’ is de naam van hun groepje vriendinnen). Ze zijn allemaal heel jaloers op m’n blankheid, m’n haar & m’n lengte. Want Ecuadorianen zijn allemaal heel klein en donker, wat ik persoonlijker mooier vind dan wit te zijn. Maar het is hier echt een omgekeerde wereld. Blank zijn is mooi, en dus blijven ze expres binnen om niet nog bruiner te worden.

Rond een uur of 9 vertrokken we samen naar nog een andere vriendin haar huis omdat zij een soort house-party gaf. In het begin speelde ze vooral karaoke, en na een tijdje werd er gewoon dans muziek opgezet. Op feestjes wordt er vooral ‘raggeaton’ opgezet waar de meisjes uitbundig op dansen. En in vergelijking met ons zijn wij echt stijve planken :o daarom heb ik me gewoon rustig op een zetel gezet en toegekeken, want dansen zoals zij doen kan ik (nog) niet :d

De volgende dag mocht ik met m’n zus mee naar school, omdat het toch maar een halve dag was en enkel voor het 4^de en 5^de middelbaar, dus was het niet zo erg als ik mee ging. Ik kreeg een tweede uniform van m’n zus om aan te doen, want in Ecuador zijn uniformen op school verplicht.
Ik vond de lessen zelf heel erg grappig eigenlijk. Ze zitten met 30 in één klas, waardoor er veel lawaai is want iedereen praat door elkaar & de lerares probeert dan daarboven nog eens uit te schreeuwen. Degene die willen opletten, letten op & maken de oefening, terwijl  de rest met hun gsm bezig is, muziek luistert of ligt te slapen (sommige gaan zelfs op de grond liggen om te kunnen slapen). En zodra één iemand dan de oefening heeft pakt iedereen z’n iphone om er een foto van te maken en over te schrijven. Ik vond het grappig om te zien :d  Iedereen vond het ook zeer amusant om te leren vloeken in het Spaans, want ik heb blijkbaar een grappig accent.

Zondag is familiedag in Ecuador & heb ik dus heel dag familie bezocht. Eerst die van m’n mama’s kant, & ’s avonds die van m’n papa.

Ik hoop dat ik morgen eindelijk naar school mag gaan. Het enige nadeel aan school hier is dat het al om 7u ’s ochtends begint :o daarom dat er zoveel mensen altijd slapen in de les.. maar ik zal het wel overleven :d

Hopelijk gaat in België ook alles goed!

Los veo des pues!

Eindelijk m'n plaats gevonden

Ondertussen zijn we al een paar dagjes verder & ik zit eindelijk in mijn permanent gastgezin. 

Ik ga zeker mijn tijdelijk gastgezin missen. Ik leefde even bij Mariapilar (de contactpersoon voor de AFS studenten die in Guayaquil zitten), maar zij moest altijd werken waardoor ik thuis bleef met de vriendin -Fernanda- van haar zoon en hun 2 kinderen. Mathias was 2 jaar oud & Steven slechts 4 maanden. Echt super schattig! Na 2 dagen gebrekkig Spaans met haar te praten en helpen voor de kinderen te zorgen kreeg ik te horen dat ik een nieuwe familie had. Aan één kant was ik heel blij, maar aan de andere kant vond ik het ook jammer om bij Mariapilar & Fernanda weg te gaan; want ze zijn echt super lief voor mij geweest. 

Mijn nieuwe familie zijn ook echt zeer lieve mensen. Ik heb een zus van 16 jaar oud met wie ik de kamer deel, Krystel; 2 broers, eentje van 14, Jorge, en eentje van 8, Josue; & een vader en moeder natuurlijk :d
Mijn zus spreekt Engels dus ik spreek eigenlijk heel de tijd met haar, wat niet zo goed voor m'n Spaans is.. Maar vandaag moesten de kinderen naar school en dus was ik alleen met m'n gastmama, waardoor ik veel (gebrekkig) Spaans heb kunnen spreken :) ze heeft me een knuffel gekocht, yey! en we zijn ook naar de rest van de familie gegaan. Ik heb 3 nichten en een zeer lieve tia (tante) en tio (oom). Ecuadorianen zijn echte familie mensen.

Mijn tijdelijk gastgezin leefde in het zuiden (armer gedeelte) van Guayaquil en nu leef ik in het noorden in een soort privé dorp. Ik schrik er eigenlijk van hoe fel het hier op België lijkt. Het enige grote verschil vind ik tot nu toe het eten, & dat ik geen warm water heb om te douchen. Maar het is hier zo warm dat koud water goed doet. 

Mijn volgende stap nu is naar school gaan. Waarschijnlijk gebeurt dat maandag :D

& tegen die tijd zal ik er ook meer over vertellen :) 

een lange tijd onderweg

Dag lieve mensjes,

ik heb eindelijk de tijd gevonden om een eerste berichtje in m'n blog te zetten. Momenteel lig ik al lekker in m'n bedje van mijn tijdelijk gastgezin. Maar ik ben hier niet zomaar in 1, 2, 3 beland.

Na een reis van 23u, kwamen we de 23ste aan in Quito op het orientatiekamp met in totaal 74 AFS studenten. De Vlamingen zijn met 11 en hebben natuurlijk de meeste sfeer; we hebben echt een hele fijne groep :d de volgende dag hebben we vooral met de vrijwilligers van AFS zitten praten over regels en verwachtingen en zo van die dingen. Heel interessant, maar het was moeilijk concentratie te houden omdat iedereen nog stikkapot was. Het leuke aan het kamp was dat we met alle AFS studenten waren, en dat we dus goed elkaar konden leren kennen. 

De dag erna -vandaag dus-, zijn we met het vliegtuig (met 4u vertraging) richting Guayauil vertrokken en kwam iedereen in zijn gastgezin terecht. Ik zit nu bij mijn tijdelijk gastgezin, een heeeeeeeeeel lieve vrouw die Engels spreekt én AFS coordinator is met al 3 volwassene kinderen, maar één van deze dagen ontmoet ik ook mijn permanent gastgezin :)

Ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Het gevoel van heimwee heeft me nog niet te pakken gekregen. Maar dat is omdat ik denk ik nog niet echt in het dagelijkse leven zit. Tot nu toe heb ik het gevoel gehad dat ik op een jongeren kamp was, en nu heb ik het gevoel dat ik op vakantie ben.. Maar eens ik in mijn permanent gastgezin zit zal dat wel veranderen.

Vandaag ben ik met mijn tijdelijke gastmoeder een rondje gaan rijden door deze grote stad. Het is echt grappig te zien hoe de mensen hier rijden; met veel te veel in één auto, mensen die erachter aan hangen, geen strepen op de weg.., heel chaotisch dus. Ik heb ook al m'n eerste ijsje gegeten :d heel lekker. 

Het eten valt ook goed mee. Heb nog niet echt iets tegengekomen dat ik echt vies vind. Alleen is hier alles echt super zoet. Maar daar zal ik wel aan wennen :d

Aangezien ik nog steeds super moe ben, ga ik eens rustig slapen.
Mensen die met mij willen skypen, mijn skypenaam is: katelijne95 

Slaapwel!