Al 2 maanden weg

Ondertussen zit ik al 2 maanden in Ecuador en volgens ons afs-boekje zou ik midden in m’n cultuurshock zitten. En ja dat klopt natuurlijk wel, want ik ben me nu vol op aan het aanpassen aan al de gewoontes van dit land. Ik zal een beetje proberen op te sommen waar aan ik al gewend ben geraakt, en waar ik nog een beetje moeite mee heb.

Ik ben al gewend geraakt aan:

• De hoeveelheden rijst ze hier eten. In het begin kreeg ik dit nooit op en moest altijd wat laten liggen, maar ondertussen eet ik altijd m’n bord leeg.
• De manier hoe ze hier eten; enkel met een lepel en dus het vlees neem je gewoon in je hand. Eerst vroeg ik altijd een mes erbij, maar nu hoeft dat niet meer J
• Dat ze hier altijd frisdrank drinken, en in het begin vroeg ik altijd water omdat ik niks anders gewend was, maar nu boeit het me niet meer en drink ik gewoon wat ze me geven.
• Overal waar je gaat zijn verkopers. De stad, het strand, zelfs in school zijn er wel mensen die dingen aan je willen verkopen. Vooral aan rode lichten kom je er veel tegen en in school zijn het de leerlingen of leraren zelf die voedsel of juwelen bijvoorbeeld verkopen.
• Het verkeer. Ik kijk niet meer heel de tijd mee op de weg en ik schrik me niet meer kapot als ik een auto hoor toeteren.
• Iedere dag onder de koude douche staan, hoewel het ’s ochtends toch nog altijd nog even schrikken is.
• Zoals in België vooral veel straatkatten zijn, zijn het hier straathonden die overheersen. En dus een hond zien lopen zonder baasje op straat is dus meer als normaal.
• Het feit dat het hier iedere dag donker word rond zes uur, & als ik dus nog buiten wil gaan lopen dit voor deze tijd moet doen (want als het donker is, is het te gevaarlijk).
• De hitte, hoewel het nu nog steeds het ‘koude seizoen’ is, met gemiddeld temperatuur van 30 graden iedere dag. Binnen paar maanden begint het regen seizoen en dan wordt het alleen maar warmer en vochtiger. Dus ben eens benieuwd. Maar in het begin kon ik hier echt niet met lange broek rondlopen en dus enkel met shortjes, waardoor ik altijd aangestaard werd omdat ik nogal lange benen heb, dus ik ben blij dat ik nu ook in de hitte lange broeken kan dragen.

Waar ik nog moeite mee heb:

• Het feit dat ze hier niet plannen of niet zeggen wat er allemaal op de planning staat. Ik heb al heel vaak thuis gezeten met de gedachte dat we niks te doen hadden die dag, als opeens m’n gastmama zegt: vamos niños. En ik dus opeens ergens naar toe ga, zonder te weten waarheen, hoelang, wanneer we terugkomen, wat we daarna gaan doen.. En het grappige is dat m’n broers en zus dat ook allemaal niet weten, maar het maakt hun ook allemaal niks uit. Ik krijg altijd het antwoord: weet ik niet, als ik vraag waar we naar toe gaan, waarom, hoelang... M’n zus wordt dan ook een beetje gek van al m’n vragen altijd.
• Het feit dat je hier niemand mag vertrouwen. Bijvoorbeeld m’n ouders hebben het er altijd moeilijk mee als ik iets wil gaan doen met iemand waarvan zij de ouders niet kennen, want zo weet je niet of het een goed of kwaad persoon is. Ik mag ook geen gele taxi of bus nemen, maar dat is meer begrijpelijk, want stelen en kidnappingen komen hier veel voor.  Ook mag ik  niet alleen op straat lopen, te gevaarlijk in deze grote stad.
• De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Ecuador is echt nog een machocultuur. De papa is nog altijd de baas des huizes en de mama is er voor de opvoeding van de kinderen. Een ander voorbeeld is bij de jongeren en het uitgaan. Jongens mogen uitgaan wanneer en tot hoelaat ze willen, terwijl meisjes strenger behandeld worden. Maar dat komt misschien ook weer omdat het hier zo onveilig is en de meisjes dus meer beschermd moeten worden.
• Dat hier alles voor je wordt gedaan. Bijvoorbeeld als je gaat tanken moet je gewoon je raam open doen en zeggen wat je wilt (tanken is hier ook ongelooflijk goedkoop), of als je je inkopen gaat doen loopt er iemand met je winkelkarretje tot aan je auto om ze er dan in te leggen. Ik vind het nog altijd gek om het te zien :p
• Dat ik in het weekend nooit thuis ben, en dus niet vaak rustig gewoon in de zetel kan ‘hengen’ zoals ik in België graag wel op zondag deed. Ik ga hier iedere zondag heel de dag naar de familie, wat natuurlijk heel gezellig is. Maar er is altijd heel veel volk, heel veel lawaai, en uiteindelijk doe je niks en is het altijd hetzelfde. Gewoon in de zetel zitten en kijken naar kinderprogramma’s of boven op bed wat slapen. Maar begrijp me niet verkeerd, m’n familie zijn echt lieve lieve mensen.
• Ik heb hier niet zoveel vrijheid zoals ik in België had. Gaan en staan waar ik wil is hier niet mogelijk, met de reden  wat hierboven eigenlijk al vermeld staan; het is te gevaarlijk, ouders zijn strenger omdat ik een meisje ben, en ik woon heel erg afgelegen van alles. Maar ik heb niet te zeuren, het is gewoon anders, maar daarvoor ben ik hier eh :D
• Vriendschappen zijn hier anders als in België. Latino’s staan er om bekend dat ze nogal al lui zijn en ze doen dus ook niet al te veel moeite om hechte relaties te onderhouden. Maar m’n vrienden en vriendinnen op school zijn natuurlijk wel super lief en leuk.

Maar zoals ik al vermeld heb, ik heb niet te klagen. Dat dingen hier anders zijn wist ik ook op voorhand, en dat is heel het doel waarom ik hier ben. En ik ben er ook van overtuigd dat ik binnen enkele maanden aan alles gewend zal zijn.

De afgelopen week heb ik niet zo heel veel gedaan. Enkel school en in het weekend wat afspreken met die van AFS. Vorige zaterdag ben ik naar Halloweenfeestje van m’n school geweest. En ja tuurlijk in verkleedkleren, en zij die me kennen weten hoe graag ik me verkleed. Het was dus super leuk J

Ik kan ook melden dat ik eindelijk een hobby heb gevonden. Sinds vorige week ben ik lid van de volleybalclub van m’n school. En ik train 3 keer per week een anderhalf uur na school. Zweten gegarandeerd dus. Maar het is wel heel fijn en een goede kans om nog meer mensen te leren kennen. En sporten kan hier nooit kwaad, aangezien ik de kilootjes zie toenemen haha :D

Morgen vertrek ik naar Quito samen met m’n mama, m’n zus, en m’n jongste broer voor het concert van Justin Bieber, waar m’n zus diehard fan van is, en ondertussen bezoek ik wat de hoofdstad van Ecuador. Heb er zin in :d

En als ik terug ben zal ik verslag uitbrengen hoe het was.

Tot dan!

Knuffel van Kate

2 weken vakantie

Heyhalloo,

afgelopen 2 weken heb ik vakantie gehad, wat wel deugd deed ook al heb ik niet bepaald heel hard moeten werken voor school, haha :d 

De eerste week is er niet heel veel speciaal gebeurd. Op donderdag ben ik met andere afs'ers naar 2 verschillende dierenparken geweest, waar we vogels en dieren van de amazonia konden bezichtigen, heel erg mooi natuurlijk. Daarna zijn we met z'n alle gaan eten bij iemand thuis en als dessert taart gaan eten, zalig! En ik dacht dat ze hier in Ecuador geen patisserie hadden :d Die avond ben ik ook nog naar een verjaardagsfeestje van een vriendin van m'n zus geweest, wat ook wel leuk was om enkele mensen van school terug te zien. Vrijdag ben ik met mensen van afs voor de eerste keer echt uitgegaan, naar een discotheek. Feest gegarandeerd, haha. Hieronder volgens enkele foto's van m'n eerste week.

De tweede week ben ik samen met de andere Belgjes in Guayaquil gaan shoppen, want als je maar 20 kilo mag meenemen voor 10 maanden ben je je kleren snel beu.In België heb ik vaak gehoord dat kleren goedkoop zijn in Zuid-Amerika, maar daar heb ik toch wel niet veel van gemerkt hoor. De prijs voor een t-shirt is hier gemiddeld 30-35 dollar. Heel veel kleren heb ik dus niet gekocht. De dag erna ben ik samen met een vriend van België naar het strand gegaan, naar Salinas, wat 2 uur rijden van Guayaquil ligt. Omdat het nu nog niet het seizoen is was het bewolkt en rustig daar, maar de temperatuur was aangenaam vond ik. Wat je hier verschrikkelijk veel hebt in Ecuador zijn mensen die dingen verkopen. Overal. En je kunt je dan niet voorstellen hoeveel verkopers er op het strand rondlopen. Je kon geen 5minuten wandelen zonder dat er iemand je iets kwam aanbieden. Maar de kleine karretjes waarin ze ijs, granita's of fruit verkochten waren toch wel leuk om te zien. 

Vrijdag was het de onafhankelijkheidsdag van Guayaquil en had dus heel het land een dagje vrij. Ik ben samen met mijn gezin naar de 'Mercado Artesanal'  geweest, een markt met enkel handgemaakte dingen tasjes, armbandjes, schilderijen, tshirts.. en natuurlijk kon ik het niet laten om enkele dingetjes te kopen. Ik kocht daar ook het voetbal t-shirt van Ecuador, want die avond speelde Ecuador tegen Paraguay voor een ticket naar Brazil. En ja hoor, ze hebben gewonnen en gaan dus zoals België naar Brailië.

Zaterdag heb ik iets heel leuks gedaan. Ik ben namelijk gaan vliegen in een klein vliegtuigje boven Guayaquil met 2 vrienden die piloot zijn :D echt super mooi en imposant om de stad van boven af te zien. Ben heel blij dat ik dat heb kunnen doen.

Ondertussen is het alweer dinsdag en heb ik al 2 schooldagen erop zitten. Ik vind het op school echt heel leuk, vooral omdat iedereen zo sociaal is. M'n Spaans begint dus ook stilletjes aan te beteren. Nog niet  heel veel, maar het begint :d Ik versta altijd meer en meer, & praten lukt ook wel een beetje. 

Nu ga ik wat luieren in de zetel, want na 2 weken vakantie en uitslapen, is het moeilijk om weer iedere ochtend om 6uur op te staan. 

Chaaaookes!

AFS-weekend in Salcedo

Goeiendaaag,
afgelopen schoolweek is er niet veel gebeurd. Op school had iedereen nog examens en daarom ben ik dinsdag niet naar school gegaan, want heel de dag niks doen en gewoon zitten is ook maar saai. Woensdag waren de examens eindelijk gedaan en werd er heel de dag geoefend voor 'het groeten van de vlag', want de dag erna moest het officieel gebeuren. Voor het officiële moesten de leerlingen van het 5de en 6de middelbaar een speciaal uniform aan. De meisjes helemaal in het wit met blauwe hakken, wat me een beetje deed denken aan de marine, & de jongens helemaal in maatpak. De 6de jaars moesten zelfs witte handschoenen aandoen, haha :D. Ik vond het allemaal heel erg leuk om te zien!

Vrijdag was het dan eindelijk waar ik een week lang naar uit heb gekeken; AFS-weekend. Na een busrit van 6uur kwamen we aan in Salcedo, een klein bergdorpje dat dicht bij Quito ligt.

De busrit was helemaal niet saai want het uitzicht was iets dat je niet vaak tegenkomt. 

 We lagen in een super mooi hotel, met super lekker eten, grote kamers, een speeltuin, een struisvogel, een vliegtuig waar we opmochten en een buitenzwembad, wat ervoor gezorgd heeft dat sommige gekke mensen op vrijdagavond nog het zwembad ingesprongen zijn. Note; Salcedo ligt in de bergen, dus zodra zon onder is, is het daar vies koud :p. Die avond hadden we niks te doen, & dus tijd om bij te praten met alle andere.

Zaterdag hadden we heel de dag meetingen, waar we praatte over verwachtingen vs. reality enzovoort. In de middag zijn we wel met de Vlamingen Salcedo centrum ingetrokken om een ijsje te gaan eten, want het ijs van Salcedo is blijkbaar het beste ijs van heel Ecuador. Maar eerlijk gezegd vind ik het Pinguino ijs toch veel lekkerder. De meetingen waren redelijk saai, dus was iedereen blij toen het avond was. Uitgaan mochten we eigenlijk niet waardoor de meeste zelf een feestje hebben gemaakt in het hotel, maar sommige zijn er toch stiekem op uit getrokken om naar het groot dorpsfeest van Salcedo te gaan, waar alle aanwezige afs-studenten op het podium gevraagd werden om te dansen, want zoveel buitenlanders bij elkaar was toch wel iets speciaals voor het dorpje. Toen we aankwamen in het hotel zagen we dat ze daar ook een goed feestje hadden gebouwd. De vele lege flessen alcohol waren hiervan het bewijs. Het was voor iedereen een avond om zeker niet snel te vergeten :D
Zondag was het dan tijd om terug te vertrekken, want voor de mensen in de sierra was het maandag school. Gelukkig zit ik aan de kust waardoor ik lekker vakantie heb, whoehoe! Ik hoop dat ik deze vakantie veel kan gaan doen met de afs'ers hier in Guayaquil, want met die mensen heb je toch de beste band.

Heel veel knuffels vanuit Ecuador!