Buenos dias mensjes in België,
alweer een weekje voorbij en er is veel gebeurt.
Vorige week heb ik voor het eerst kennis gemaakt met het volkslied van
Ecuador. Alle leerlingen gaan dan bij het eerste belsignaal in rijen staan en
zingen het volkslied mee.
Vrijdag vertrokken we met het gezin naar Cuenca, naar familie van m'n
gastpapa. En daar ben ik verliefd geworden. Nee, niet op een of andere jongen,
maar op het dorpje waar m'n familie woonde; Quingeo. Dit is een heel klein
dorpje dat buiten de grote stad ligt, midden in de bergen. En afgelopen weekend
was er een klein festivalletje bezig in dit dorpje. Er waren salsa-optredens,
er was veel vuurwerk in de vorm van torens die maar enkele meters van de mensen
af stonden (weetje: vuurwerk is hier heel goedkoop), en er waren eetkraampjes
met typische gerechten van daar. Cuenca ligt in de bergen & dus was het er ’s
avonds echt ongelofelijk koud. Die nacht heb ik dan ook gewoon met m’n kleren aan
geslapen.
De volgende dag zijn we naar het centrum van Cuenca geweest om de stad
een beetje te bezichtigen en daarna vertrokken we weer richting Quingeo. Daar
maakte ik kennis met nog meer familie. Heel de namiddag hebben we gewoon bij
het vuur gezeten en gekeken naar de mannen die zich zat dronken, want het was
natuurlijk feest in het dorp. ’s Avonds gingen we weer kijken naar het vuurwerk
en naar de salsa-optreden. En omdat het zo verschrikkelijk koud was, dansten de
mensen zich warm. Salsa natuurlijk. En ook ik heb m’n salsa ontgroening
gekregen. Maar ik zal nog veel moeten oefenen vooraleer ik zo kan dansen gelijk
m’n familie.
De zondag ben ik voor de eerste keer naar de mis gegaan met m’n familie.
Het grote verschil met België is dat er niet zoveel wordt stilgezeten en
geluisterd. Zo heb ik mee moeten klappen met een liedje, op m’n knieën moeten
zitten, handen moeten vasthouden en mensen moeten kussen.
Vervolgens gingen we tevoet naar nog meer familie in een zeer primitief
huis waar ik veel dieren heb gezien. Het deed me een beetje denken aan een
kinderboerderij. Enkel dat ik ook alle
onderdelen van een geslacht varken heb gezien. Maar het was zeker de
moeite waard om te zien hoe mijn familie hier leefde. Zeer primitief, maar toch
waren ze gelukkig.
Op school zijn de zesde jaars ‘het kussen van de vlag’ aan het oefenen. Dit
is een traditie die alle 6de jaars doen, anders krijgen ze hun
diploma niet (als ik het goed begrepen heb). En omdat ik hier niet heel jaar op
school heb gezeten, hoef ik niet mee te doen en zit ik gewoon aan de kant en
kijk toe hoe de leerlingen marcheren en neerknielen om de denkbeeldige vlag te
kussen. Heel grappig om te zien moet ik zeggen.
Deze week beginnen ze met examens, die ik niet hoef mee te maken. Dus
deze week word rustig voor mij. En daarna heb ik 2 weken vakantie, yey!
Tot het volgend blogberichtjeee!
Wat leuk om te lezen, wat een cultuur, traditie en gebruiken. Familie is heel belangrijk en dat vind ik geweldig! Ik proef dat je begint te wennen en dat is goed! Tot de volgende keer.
BeantwoordenVerwijderen